Ilinj

ILINJ

Yurtim, menga zar kerakmas zarlaringdan,

Kipriklarim o‘psalar bas gardlaringdan. 

Men bir nasim bo‘lib keldim, men bir nasim, 

Aytib o‘tsam deyman ko‘hna dardlaringdan.

Almashdilar seni nomu rutbalarga,

Munglug‘ bo‘lib qolding botib shubhalarga. 

Hilollaring qaytar yana qubbalarga, 

Moziylarga so‘ylab-so‘ylab zorlaringdan.

Menga qadim minorlardan bir sas yetar, 

Shul sas mening ko‘nglim oxir serfayz etar.

Menga dunyo kerak emas, bir xas yetar 

Yassaviylar yotgan aziz yerlaringdan.

Oqsaroyga qay kunki yuz burgandim men,

So‘nmish shonu shavkating deb kuygandim men. 

She’r aytishni sal-palgina o‘rgandim men 

Chinorlarda yig‘lab yotgan barglaringdan.

Bu dunyoda ko‘ngillarga chirog‘ yoqsam, 

Mozorlaring sukutidan saboq olsam,

Tiniqqina buloq bo‘lib oqib qolsam 

Olloyorlar nazar qilgan jarlaringdan.

Sirojiddin Sayyid